Με όχημα το σώμα, τη σκέψη, τη φαντασία και την αλήθεια της στιγμής, ο μαθητής χρησιμοποιεί τον εαυτό του ως αντικείμενο μελέτης, σε μια ερευνητική διαδικασία, αναζητώντας την αφετηρία της θεατρικής πράξης.

Έτσι λοιπόν, η δομή του μαθήματος περιλαμβάνει σωματικό ζέσταμα, που βασίζεται στη γιόγκα και τις βασικές αρχές του σύγχρονου χορού. και ατομικούς ή ομαδικούς σωματικούς αυτοσχεδιασμούς, που στόχο έχουν να αναπτύξουν τα στοιχεία εκείνα  της παρουσίασης, της ανταπόκρισης και της εξέλιξής τους, πάνω στην καθ’ εαυτή κατάθεση του δημιουργικού υλικού.

Τέλος στα πλαίσια μιας θεατρικής κοινής ενότητας, γίνεται μια πειραματική και ουσιαστική προσέγγιση κειμένων με σκοπό την ανακάλυψη επικοινωνίας ηθοποιού-θεατή και της αλληλεπίδρασής τους.